De tuin
Rondom het monumentale pand ligt een tuin die is verdeeld in drie delen: het kruiswegbos, de ontmoetingstuin en de stiltetuin. Elk deel ademt een eigen sfeer
Het kruiswegbos
In het kruiswegbos volgt u via een pad de kruiswegstaties die gemaakt zijn door Jos Hermans. Oorspronkelijk zijn ze ontworpen voor de OLV van de Wonderdadige Medaille in Beek (1962-2000).
Vanuit die kerk zijn de kruiswegstaties bij sluiting geschonken aan de parochie Sint Antonius van Padua in Sittard-Ophoven. De kerk is in 2011 onttrokken aan de eredienst en de staties zijn geschonken aan onze Pater Karel Kapel. Daar zijn de staties opnieuw in gebruik genomen in 2016.
De Ontmoetingstuin
In de ontmoetingstuin realiseren we een beeldentuin. Rondom de Mariagrot komen zeven beelden te staan die verwijzen naar groepen mensen die in de maatschappij en kerk niet de aandacht krijgen die ze verdienen. Wij willen hen in de tuin zichtbaar maken: als herkenning voor de mensen die het betreft en als eye-opener voor iedereen.
De zeven groepen zijn zorgvuldig gekozen op basis van ontmoetingen met mensen die de Pater Karel Kapel bezoeken. Het aantal beelden verwijst naar de zeven smarten van Maria: in het evangelie wordt Maria zeven keer getroffen door wat haar zoon Jezus moet doormaken. Zij wordt diep geraakt omdat zij liefheeft.
Zo’n beeldentuin past goed in het bedevaartsoord van Pater Karel, omdat hij altijd aandacht had en bad voor mensen die bij hem kwamen met hun verhaal en hun vragen.
In zijn geest hopen we dat bezoekers ook voor deze mensen bidden en dat zij in het dagelijkse leven willen omzien naar hen die een kruis te dragen hebben. Door een erfenis zijn we in staat deze beeldentuin te realiseren.
De Stiltetuin
Met de stiltetuin wordt een plek geboden waar we ons hart kunnen horen spreken. De twee beelden die uiteindelijk in deze tuin zullen staan, verwijzen naar stil verdriet.
We worden er stil van.
Waar stilte is kunnen we ons hart horen spreken.
In de stilte kan ruimte ontstaan voor een ontmoeting met de Levende, die de mensheid met Zijn zegen al het goede wil geven.
Het Passieteken
Jo Straver cp – Geplaatst op 21 oktober 2012
(Ontmoetingstuin)
Voorstelling
Het embleem van de Passionisten, namelijk een hart met een kruis erin geplant. Gewoonlijk staat in het hart: “JESU XPI PASSIO”; Moge het lijden van Jezus Christus altijd in ons hart zijn. In dit beeld zijn in het hart vlammen van vuur, van passie.
Betekenis
Dit beeld symboliseert de kern van de spiritualiteit van de Passionisten: door ons regelmatig het lijden van Jezus Christus in herinnering te roepen, worden wij gevoeliger voor hen die vandaag de dag een zwaar kruis te dragen hebben. Zo worden wij van binnenuit bewogen om met hen te zijn en met hen te gaan (denk maar aan Mattheüs 25,31-46): een vurige passie voor het leven en voor de levenden.
De Mijnwerkers
John Deckers – Geplaatst op 17 juli 2015
(Ontmoetingstuin)
Voorstelling
Twee handen houden een mijnschacht vast. Twee kompels poseren. Voor het beeld liggen twee authentieke stempels en een pneumatische boor.
Betekenis
De mijnwerkers mogen herkenbaar in beeld komen, gezien worden. Zij staan voor de werknemers die dikwijls niet in beeld zijn, vanzelfsprekend lijken te zijn, zonder naam en zonder gezicht. Het leven van de mijnwerkers in deze streek was avontuurlijk en er was kameraadschap. Maar het werk zelf was zwaar en thuis was het dikwijls niet gemakkelijk.
De mijnwerkers vormden de ruggengraat van de economie in Limburg. Maar toen de mijnen gesloten werden (1965-1974), voelde menigeen zich afgedankt.
De twee handen zijn beschermende handen; we zijn allen in Gods hand. Je zou er ook de zegenende handen van Pater Karel in kunnen zien. Pater Karel had oog voor de kleine man en vrouw en luisterde naar hen. Wie bij hem kwam zegende hij en velen vonden zo genezing: lichamelijk en ook van innerlijke pijn.
Slachtoffers van huiselijk geweld
Charles Dumernit – Geplaatst op 30 oktober 2016
(Ontmoetingstuin)
Voorstelling
Een vrouw draagt haar kind. Ze beweegt zich vooruit en heeft haar blik gericht op iets wat verder weg ligt.
Betekenis
Huiselijk geweld – lichamelijk, sexueel, psychisch – speelt zich af achter de façades van onze huizen. Het lijden van de slachtoffers speelt zich af achter de façade van een vriendelijk gezicht; aan de buitenkant kun je dikwijls niet zien wat er aan de hand is. Zo is ook dit beeld op het eerste gezicht ‘gewoon’ een vrouw die haar kind draagt. Haar gracieuze beweging blijkt echter een ontwijkende beweging te zijn. Haar dromerige blik is een verlangen naar een betere toekomst. Zij draagt haar kind onderweg met zich mee, om het te beschermen.
Huiselijk geweld is wijdverbreid, maar slachtoffers komen maar zelden naar voren: uit angst en schaamte. Toch zijn het juist de daders en de mensen die wegkijken die zich zouden moeten schamen.
Vluchtelingen: hoop en liefde
Cor de Ree – Geplaatst op 25 augustus 2018
(Ontmoetingstuin)
Voorstelling
Twee tronen: de linkse troon verbeeldt de hoop, de rechtse de liefde. Ze staan zo, dat degenen die erop zitten met elkaar in gesprek kunnen gaan.
Betekenis
Wereldwijd zijn zeer velen op de vlucht: voor onderdrukking en vervolging, oorlog, armoede en natuurrampen. Zij verlaten hun thuis met de hoop op een betere toekomst voor zichzelf en hun kinderen.
In de geest van Pater Karel horen zulke vluchtelingen niet op een bankje in een wachtkamer, maar op een troon: een warm welkom.
Het anker en de regenboog zijn Bijbelse symbolen van de hoop en groen is de kleur van de hoop. De mensen in het land dat vluchtelingen ontvangt, zitten al op een troon. Hopelijk is het de troon van de hartelijke liefde; liefde laat geen ruimte voor angst (1Joh 4,18).
Hier in deze tuin gaan “hoop” en “liefde” met elkaar in gesprek. Zo komt er perspectief op nieuw leven.
Lees hier wat kunstenaar Cor de Ree over ‘De Tronen’ vertelt
Begin dit jaar kreeg ik de opdracht om een kunstwerk te maken voor in de tuin bij de Pater Karel Kapel. Het thema was ‘vluchtelingen’ en de wens om dat in de vorm van tronen uit te beelden.
Ik ben gaan ontwerpen. Twee tronen die hoop en liefde symboliseren.
De troon ‘hoop’
Deze troon bestaat uit een frame van koperen buizen bekleed met koperen plaat. In het glas in lood heb ik een aantal symbolen vorm gegeven. Zoals: de regenboog, het anker en de kleur groen. Typische symbolen van ‘hoop’. De warme kleur van het koper en de mogelijkheid om een kaarsje te branden versterken het ‘hoop’ gevoel. De troon nodigt uit om te gaan zitten. Een ontluikende bloem is de kers op de taart.
De troon ‘liefde’
Deze troon heeft ongeveer hetzelfde frame, alleen de bekleding is zinken plaat. In het glas in lood heb ik ook een paar symbolen vorm gegeven. Het grote hart in rood/ roze tinten en een soort levensboom en/ of mensfiguur symboliseren de ‘liefde’. De warmgrijze tint van het zink en ook hier de mogelijkheid om een kaarsje te branden nodigen uit om plaats te nemen. De tronen nodigen uit om plaats te nemen en om met elkaar van gedachten te wisselen over het thema ‘vluchtelingen’.
Mijn objecten zijn allemaal opgebouwd met koperen buizen en t-stukken. Met buigtang en pijpensnijder maak ik de buizen op maat waarna allesaan elkaar gesoldeerd word. Dit frame bekleed ik met koperen of zinken plaat, geef het geheel kleur met glas en hier en daar plaats ik een accentje ( kandelaar, antiek ornamentje, enz.).
Zo bouw ik tronen, banken, tafels, kandelaars, poorten , vogelhuisjes, luchters, enz.
Inspiratie put ik uit Arts & Crafts , Mackintosh, Art nouveau, Moors, Neo Gotiek en een stuk van mijzelf.
Cor de Ree
Gebroken gezinnen
Huub Rossel – Geplaatst op 26 september 2020
(Ontmoetingstuin)
Voorstelling
Een vrouw en een man die zich verwijderen van elkaar en een kind dat naar hun harten reikt en wordt verscheurd.
Betekenis
Met dit beeld vragen wij aandacht voor de mensen die moeten leven met de pijn van een gebroken gezin. Een flink aantal verbintenissen die twee mensen zijn aangegaan duurt niet tot de dood ons scheidt.
Twee mensen, eerder door liefde verbonden. Een toekomst voor zich: een droom, een wens, een belofte, een streven. Erop vertrouwend dat je het samen door dik en dun zult rooien. En kijk nu: met de rug naar elkaar toe. Naast elkaar – schouder aan schouder – is voorbij.
Het kind raakt gebroken. Als ouder naar je kind toe is passende zorg dat het er mag zijn, met zijn of haar liefde voor en verlangen naar de andere ouder. Dat er plaats is voor verdriet dat de andere ouder er niet (altijd) is.
Het gaat erom een evenwichtige balans te vinden tussen de ruimte die jezelf nodig hebt, en de ruimte die de andere ouder en het kind nodig hebben.
Nabestaanden van zelfdoding
Lars Faber – Geplaatst op 9 september 2017
(Stiltetuin)
Voorstelling
Een man staat op een hoge zuil, met zijn voeten over de rand en met geopende handen. Op een veel lagere zuil een vrouw die reikhalzend naar hem opziet.
Betekenis
Sociaal isolement en ingrijpende gebeurtenissen kunnen mensen zo wanhopig maken, dat zij geen uitweg meer zien. Depressie, angst en pijn kunnen dodelijk zijn.
Mensen die neigen naar zelfdoding zijn dikwijls moeilijk bereikbaar. Hun dierbaren hunkeren ernaar verbonden te zijn, maar ervaren afstand. Dit verlangen, die afstand en die onbereikbaarheid zijn duidelijk uitgebeeld; er is zelfs geen oogcontact.
De man staat met lege handen; hij heeft niets meer.
