Kostbaar bloed

In de maand juli en augustus staan we in eerste instantie stil bij de zomermaanden en de vakantietijd.

We hopen natuurlijk op mooi weer, hoewel ik nu zit te puffen achter mijn computer. Buiten is het lekker zonnig en 27°C.

In de zomer lijkt soms alles wat dragelijker, zeker als je er ook nog even op uit kan trekken. De laatste weken is er in de media veel aandacht geweest voor de minder zonnige kant van het leven. Het ging vooral over vluchtelingen en hoe er mee om werd gegaan was niet al te fraai. Achter de schermen wordt er hard gewerkt aan een tentoonstelling en een beeld rondom de vluchtelingen, om extra aandacht te geven aan hen rondom het verhaal van Pater Karel. In augustus hoort u hier meer over.

In dit nummer van de PKI wil ik stilstaan bij de maand van het Kostbaar Bloed van Jezus. Het klinkt misschien wat vreemd, maar het heeft alles te maken met het feest op 1 juli. Een feest wat op de kerkelijke kalender staat bij de Passionisten. Aan de andere kant is het niet zo vreemd, want ‘Bloed’ verbinden wij met verwondingen, ziekte, geweld en dan kom je ook weer uit bij de vluchteling die op de vlucht is… Maar in de devotie van de Kerk, waar onze Paus zo’n belang aan hecht, herinnert het Kostbaar Bloed ons allereerst aan de liefde van de Heer. Vanuit de bron van Zijn Heilig Hart golft Zijn Kostbaar Bloed ons tegemoet als een stroom van genade, vergeving en nieuwe vitaliteit voor de Kerk en voor ons.

Paus Franciscus zegt: “Het hart van Jezus is bij uitstek het symbool van Gods barmhartigheid, maar het is geen ingebeeld symbool. Het is een reëel symbool dat de kern, de bron, uitdrukt waaruit het heil van heel de mensheid vloeit.” (Angelus 9 juni 2013)

Voor velen, vooral de jongeren zegt in onze contreien het feest van het Kostbaar Bloed ons niet meer zoveel, terwijl bij de zuiderburen vele tienduizenden mensen jaarlijks erop uit trekken om aanwezig te zijn bij de Bloedprocessie in Brugge. Dat het ons niet zoveel zegt heeft vooral te maken dat we vervreemd zijn van de cultuur waarin bloedoffers een grote rol spelen, zoals bijvoorbeeld in het Oude Testament van de Bijbel, denk maar aan het offer van Abraham, als hij de opdracht krijgt om zijn zoon Isaac te offeren (Gen. 22).

Maar het gaat er uiteindelijk om dat Jezus zich heeft opgeofferd om een eind te maken aan het bloed vergieten, omdat we door zijn offer opgeroepen worden om op geweldloze wijze te werken aan vrede en gerechtigheid. Net zoals Jezus vrede en verzoening zocht op geweldloze wijze.

Met de woorden van Paulus mogen we Jezus ervaren als Degene die ons verzoend heeft met zijn kruis: ‘Jezus heeft vrede gesticht door in zijn persoon uit twee werelden een nieuwe mens te scheppen en beide in één lichaam met God te verzoenen door het kruis, waaraan hij de vijandschap heeft gedood (Ef. 2, 15-16).

Oproep i.v.m. tentoonstelling rond vluchtelingen en migratie

De museumcommissie wil bij deze een oproep doen aan allen die contact hebben met een vluchteling of zelf vluchteling zijn. Het gaat hierbij om het volgende: we willen niet alleen een tentoonstelling met foto’s en teksten rondom vluchtelingen en migratie. Het zou heel fijn zijn als we ook voorwerpen kunnen tonen die de vluchteling mee heeft genomen vanuit zijn thuisland of voorwerpen waaraan hij of zij tijdens hun vlucht heel veel houvast heeft gehad. Op deze manier wordt het niet alleen een tentoonstelling over vluchtelingen, maar ook met vluchtelingen.

Waaraan kan je denken? Bijvoorbeeld traditionele kleding of een ander voorwerp. Misschien wilt u met ons een traditioneel recept delen of het zelfs in een klein hapje uitdelen tijden de opening van de tentoonstelling.

I.v.m. de organisatie van één en ander vragen we u vóór 20 juli te reageren bij Pater Martin de Korte cp.