Aandacht voor elkaar

We zitten alweer in de Vastentijd en kunnen ons misschien in de komende tijd spiegelen aan de soberheid van waaruit Pater Karel leefde, naar het voorbeeld van de stichter van de Passionisten, Paulus van het Kruis.

Even stilstaan

Het is goed om juist in deze tijd stil te staan bij het leven van alle dag. Zijn we niet te veel bezig met onszelf? Misschien is het wel goed om eens wat gas terug te nemen, door bewuster om te gaan met ons eetpatroon. Hebben we al die tussendoortjes wel nodig, terwijl er elders in de wereld honger is? Of misschien moeten we wel wat extra gas geven om ons meer toe te leggen op het gebed, waarbij we vooral denken aan de noden in de wereld. Maar ook aan de problemen in ons eigen land waar mensen in de problemen zijn gekomen door de prijsstijgingen en de energiecrisis. Het is niet meer zo vanzelfsprekend dat iedereen alles kan doen.

Vastenaktie

En zo als het plaatje laat zien gaat het niet alleen om vasten en bidden, maar ook om iets te geven aan degene die minder bedeeld is als jij.

Binnen de kerk is de jaarlijkse Vastenaktie (zie voor meer info: www.vastenactie.nl). Ik weet nog als kind dat we op school een spaarpotje mochten maken en daar in geld deden voor deze actie. Op Goede Vrijdag namen we dit dan mee naar de kerk en plaatsten ons spaarpotje bij het kruis om zo onze verbondenheid uit te drukken met de lijdende Jezus, maar ook met de lijdende mens ver weg. Hoewel ik dat als kind toen nog niet op deze manier besefte.

Aandacht voor elkaar

Als passionisten willen wij de herinnering aan het Lijden van Jezus Christus in onze wereld levend houden. Dit kan door er over te praten, door er over na te denken, maar ook door stil te staan bij de mensen om ons heen die lijden. Je kunt dan denken aan degene die dicht bij je staat en die ongeneeslijk ziek is. Of aan dat gezin dat in de schuldsanering terecht gekomen is en alle eindjes aan elkaar moet knopen om in leven te blijven.

Zo willen wij mensen die onze kapel bezoeken ook steeds opnieuw bewust maken dat er vele vormen van lijden zijn in onze maatschappij. We laten dat ervaren in ons kruiswegbos, waar je samen langs de lijdensweg van Jezus kunt lopen, om ondertussen mediterend stil te staan bij je eigen verdriet en pijn of die van een naaste.
Ook door de beelden in de ontmoetingstuin en de stiltetuin. Beelden waarin mee we aandacht willen vragen voor het verborgen verdriet dat mensen soms bij zich dragen, maar ook om mensen een plek te geven waar ze troost en bemoediging kunnen vinden.

Op dit moment zijn we bezig met een kunstenaar om een nieuw beeld te ontwerpen rond het thema: ‘Sterrenkinderen’. Dit beeld wil ruimte bieden aan het verdriet van ouders die hun kindje nooit hebben zien opgroeien, omdat het tijdens de zwangerschap is gestorven of binnen het eerste levensjaar is gestorven.

Mogen we in de vastentijd vooral aandacht hebben voor elkaar.

Pater Martin de Korte cp