Een bijzondere november

Vertrek naar Ere

Op het moment dat ik achter de computer zit, is de herfstvakantie al weer voorbij en begint de slachtmaand ofwel de maand november. Voor Andries Houben (onze Pater Karel) was dit een bijzondere maand, want begin november 1845 bracht zijn oom, burgemeester Luyten hem met de koets naar het klooster in Ere (België). Toen zij de brug passeerden om het dorp te verlaten, keek hij nog eenmaal om en riep: ‘Tot ziens, Munstergeleen”. Niet wetende dat hij nooit meer zou terugkeren naar zijn geboortedorp. Hij hield wel contact met zijn familie via brieven.

John Henry Newman

Het klooster in Ere was gesticht als springplank om naar Engeland te gaan om daar de herinnering te brengen aan het lijden van Jezus Christus. De stichter van het klooster in Ere, de nu zalige Dominicus Barberi, vertrok met een medebroeder naar Engeland om daar een klooster te stichten. Toen Andries Houben in het klooster arriveerde, was Pater Dominicus net drie weken tevoren teruggekeerd vanuit Oxford. En hij bracht het grote nieuws mee dat hij John Henry Newman in de katholieke kerk had opgenomen. Een gebeurtenis, die niet alleen het gesprek in het klooster bleek te zijn, maar HET gesprek van Europa was. Newman was de leider van de Oxford-beweging. Deze beweging verzette zich tegen de inmenging van de Staat in de Kerk en zorgde voor een opleving van het Anglicaanse geloof in Engeland.

Naar Engeland

Door dit verhaal werd Andries Houben vervuld door enthousiasme voor de Engelse stichting en voor het werk ter bevordering van de christelijke eenheid.
Hij was dan ook zeer verheugd, toen hij na zijn postulaat, noviciaat, professie en priesterwijding, als Pater Karel naar Engeland gezonden werd. Het zal in het begin niet gemakkelijk geweest zijn, omdat de zalige Dominicus merkte dat er een grote verachting en haat was tegen over het katholicisme. Pater Karel was hier op voorbereid en zo vertrok hij 16 februari 1852 naar Engeland. Helaas was er geen tijd meer voor zijn broers en zusters om hem nog te bezoeken. Maar hij stelde hen gerust in zijn brief van 2 maart 1852.

Brief van Pater Karel

“Mijn reis van België naar Engeland is zeer goed gegaan. Een Pater van België is mee gegaan tot Dover, en daarna heb ik mijn reis alleen afgemaakt, altijd bijna over den ijzeren weg, en nu en dan gaat hij onder de aarde, dan is het zo duister als pek. Over zee is het ook redelijk goed gegaan, ik had wel enige pijn gevoeld, maar gij moet bemerken dat het regende en de wind waaide, maar daarna toen ik over de zee was bevond ik mij heel wel. Kort bij Londen hebben wij een Huis en daar ben ik 2 dagen stil gebleven; en van daar ben ik verder vertrokken naar Aston Hall, en in dat Huis ben ik vijf dagen gebleven, en van daar ben ik vertrokken met onze eerwaarden provinciaal naar St. Wilfrid en in dit klooster moet ik blijven het is een schoon klooster. Ik ben reeds goed gewoond hier in Engeland, en begin al een weinig de Engelse taal te spreken, maar bid voor mij opdat ik dezelve mag kunnen leren gelijk een ware Engelsman, en bid ook voor de arme Protestanten van Engeland opdat zij zich doch mogen bekeren tot het ware geloof; ik bid ook dikwijls voor Uw allen.”

Heiligverklaring november 1922

Door Pater Karel naar Sint Wilfrid over te plaatsen hoopte de provinciaal dat hij meer gelegenheid kreeg om goed Engels te leren. In die tijd waren veel van de paters in de Engelse kloosters van Italiaanse afkomst. Hier in Sint Wilfrid, levend te midden van Engelse en Ierse studenten, begon Pater Karel een beetje Engels te spreken.

Maar om nog een andere reden is november voor Pater Karel een bijzondere maand, want 100 jaar geleden werd eind november 1922 de eerste stap gezet tot de heiligverklaring van hem. De bisschop van Roermond benoemde een commissie die het voorbereidende onderzoek moest leiden omtrent het leven en de deugden van de toekomstige heilige. Na circa drieënhalve jaar werden de verzegelde stukken naar Rome gestuurd, die uiteindelijk na vele jaren leidden tot zijn heiligverklaring.

En zo mogen we nog tot 5 januari 2023 het heilig jaar van Pater Karel vieren.

Pater Martin de Korte cp